vrijdag 30 maart 2012

Een leven lang gratis leren

Bent u nieuwsgierig naar goede, nieuwe kennis? Hebt u een iPad?
Dan is iTunes U voor U. Apple koppelde deze (gratis) app aan iTunes, en eenmaal geïnstalleerd krijg je links naar een ongelooflijke hoeveelheid opnames van colleges en lezingen vanuit de hele wereld. Zie het als een soort educatieve mega-podcast. De U staat er niet voor niets, maar geeft aan dat het materiaal ook daadwerkelijk van 'echte' opleidingen komt, zoals universiteiten en hogescholen. Maar ook van buiten de Campus is materiaal te vinden, net als van basisscholen en uit het voortgezet onderwijs.

Interesse in Machinetaal? De kernconcepten uit de chemie? Wiskunde oefeningen of de grondslagen van de antieke beschaving? De enorme breedte aan onderwerpen en kennis maakt van iTunes U een soort internet in het internet, een kennis Drostebox. Nooit meer wachten tot er een college gepland staat in de eigen provinciale universiteit, maar gewoon eentje volgen van elders uit de wereld, op een moment dat het je schikt. Grenzeloos leren, anytime, anyplace, shoppen uit het totaalaanbod aan wetenschappelijk materiaal.

Natuurlijk is dat mooi, en ik moet zeggen dat ik zelf ook enthousiast ben over de indrukwekkende sliert onderwerpen die ik al na een paar minuten op wist te trommelen. Het triggert wel mijn eigen zin in studie, maar zou dat voor iedereen gelden? Ondanks het enorme aanbod en een tablet als machtige toegangspoort ben ik toch wat sceptisch. Het is al lang duidelijk dat alleen aanbod onvoldoende is, er komt meer bij kijken om een middel tot een succes te maken, naast alleen het bestaan ervan. Wat dat is? Ik zou het zo niet kunnen zeggen. Misschien is het een instant hit, misschien evalueert iemand over 5 jaar de reden van het falen ervan en vat hij/zij de belangrijkste redenen daarvan samen in een pakkende Powerpoint. Die zou ik wel graag willen zien. Dus hopelijk nemen ze die op, en kijk ik ernaar via mijn iTunes U v 2017.

LINKS
* De University of Wisconsin heeft specifiek beelden bij hoe iTunes U in hun toekomstbeeld past...
* Check wat Apple zelf allemaal te vertellen heeft over iTunes U...





dinsdag 6 maart 2012

Beperk het taalgebruik met Woordwetten


Is het geen idee om wettelijke grenzen te stellen aan de hoeveelheid woorden die je mag gebruiken?
We leven in een informatiemaatschappij, en moeten immers alle zeilen bijzetten om de stortvloed aan data te filteren. Een grens aan die stortvloed zou kunnen helpen. Bijvoorbeeld, iedereen een emmer taal per maand, in plaats van drie tankwagens vol. Een wettelijke beperking van de hoeveelheid overbodige woorden in je communicatie. Dat klinkt misschien raar, maar verschilt niet veel van de zogenaamde weeldewetten die al vanaf de vijftiende eeuw bestaan.

Pronkzucht werd destijds als een ongewenst maatschappelijk verschijnsel ervaren. Door kleding kon je goed zien wie waar in de standenmaatschappij thuishoorde, dus werd de drang om zich anders en beter voor te doen beteugeld door verboden op het dragen van te weelderige of indecente kledij. Wie zich buiten de dresscode van de eigen groep begaf, maakte zich schuldig aan zware zondes als eerzucht en verloedering. Die wetten bleven niet beperkt tot uiterlijk vertoon. De rijkdom van de Gouden Eeuw maakte dat er weeldewetten werden uitegvaardigd die de omvang van feestmaaltijden aan banden legde. Zo bepaalde een Amsterdamse weeldewet onder meer dat een feest niet langer dan twee dagen mocht duren, met een maximum aantal gasten van vijftig. En niet meer dan zes muzikanten. De hoge kosten van dergelijke braspartijen kon mensen in grote financiële problemen brengen - en daartegen moest dus bescherming komen.

Zo raar is het dan toch niet om na te denken over Woordwetten?
Dat je niet buitensporig van de overvolle communicatiekanalen gebruik mag maken. Dat je de taal en inhoud die je brengt moet afstemmen op wie je bent en wat je werkelijk te vertellen hebt. Een onzinfilter. Een woordenweegschaal. Een mooie job voor Google om Personal Page Rankings te laten samenstellen zodat we al voordat we naar iemand gaan luisteren weten hoeveel de woorden die komen gaan waard zijn. Een Bullshitfactor plugin die bij aankomst op blog of site een suggestie geeft over de inhoudelijke relevantie.

Words without worth are worse than worthless.
Of zeg ik nu iets teveel?

LINKS
* De Weeldewet van 1655...
* Information Overload... bestaat dat eigenlijk wel?