Greatest Speeches of all Time – gaat dat zien!

Een gratis triple-dvd box, dat was boffen.
Want collega Ben had 'Greatest Speeches of All Time' al een tijdje ongezien op zijn bureau slingeren. Niet dat ik dat allemaal bijhoud hoor, of lig te azen op een kans op een goedkope dvd. Maar hij besteedde zelfs een post op dit blog (jan '12) aan het feit dat hij er nog niet naar gekeken had - en zelfs niet van plan was om dat te doen. Sneu hoor.

Dus doe maar hier die set!
Na tig trainingen te hebben gegeven over presenteren, retoriek, lichaamstaal en al die andere zaken waarmee je je boodschap over het voetlicht krijgt popelde ik om op play te drukken. Hoe staan ze erbij, die Grote Sprekers van weleer, als ze hun Historische Zegje doen? Gebruiken ze trucs die we tegenwoordig allemaal kennen? Staan hun woorden nog steeds overeind in een mediatijdperk waarin over het kleinste detail wordt nagedacht? Staan ze ongemakkelijk met hun handen te wapperen alsof ze niet weten waar die moeten blijven? Spannend om Power van Toen eens te bekijken met Nu Ogen.

Ik kan hem van harte aanraden, die box. Het aardige van al die monumentale woorden is nu juist, dat ze helemaal geen grootse setting nodig lijken te hebben. Wat juist opvalt is dat het zo eenvoudig is - althans lijkt- om een goed verhaal af te steken. De meeste sprekers staan er tamelijk ontspannen bij. Ongetwijfeld heben ze vooraf goed doordacht hoe ze erbij staan, wat ze gaan zeggen en ingeschat in wat voor context ze hun zegje gaan doen. Het mooie is, dat die historische woorden er dan zomaar uit lijken te rollen. Alsof het helemaal niet zo moeilijk is om zo'n enorme indruk te maken. Dat zoiets zomaar binnen handbereik is, voor gewone mensen, zoals u en ik. Het besef, dat je het eigenlijk best zelf zou kunnen. Dat zien, dat is genieten.

LINKS
* Het Debatbureau organiseert zelfs workshops en lezingen 'Historische Speeches'...
* Of-ie goed is of niet, de Oliecris speech van Joop Den Uyl uit 1973 is zeker geschiedenis...

Rommelen met de waarheid

De digitale revolutie kent haar eigen slachtoffers. Wie dat zijn dan?
Ook onder het geweld van revoluties valt waarheid als eerste. Neem een respectabele krant als De Volkskrant. Die onthulde op 30 december breeduit over twee pagina's hoe Noord-Korea de waarheid geweld aandoet door een foto van de rouwstoet van Kim Jong-il te photoshoppen. Met als redactioneel decor een verhaal met voorbeelden hoe eerder met foto's is geknoeid. Noord Korea is natuurlijk een gemakkelijk doelwit, maar vervelender dan dat: het is niet waar.

Voor een oppervlakkig kijker zijn de 2 foto's die de Volkskrant toont gelijk, maar wie er even de tijd voor neemt, ziet dat het om 2 verschillende foto's gaat, kort na elkaar gemaakt. De weggepoetste mensen waarvan sprake is, kunnen theoretisch best weggelopen zijn. De tekst suggereert dat het om dezelfde opname gaat. Vreemd, in een artikel dat juist gaat over accuraat fotogebruik. Het leek me wel aardig de redactie daarop te wijzen, waarop als antwoord terugkwam dat mijn bevinding een interessant gegeven was, maar niet relevant om aandacht aan te besteden. Pardon? Geintrigeerd door die reactie meldde ik het nog maar eens bij de Ombudsman/vrouw die de Volkskrant erop na houdt. En ook die reageerde opmerkelijk: "U hebt gelijk dat het twee foto's zijn. Maar zo kort na elkaar genomen om mensen van het plaatje te kunnen laten verdwijnen. Dat had natuurlijk in het verhaal beschreven moeten worden. " Dat was het.

Persoonlijk vind ik het merkwaardig dat een krant die aan waarheidsvinding hecht zelf zo morst in een artikel, dat nou net over rommelen met foto's gaat. Voelen ze hier de druk van lees- en kijkcijfers, hengelen ze net iets te gretig naar scoops? Wel snel een primeur willen, maar foetsie aandacht als blijkt dat er toch wat belangrijks over het hoofd gezien is. Daar lijken we toch iets van de gevolgen van onze digitale cultuur te zien. Een redactie die geen tijd meer neemt om haar feiten op juistheid te controleren. En achteraf haar uitglijers laat voor wat het is. He, maar dat was toch juist iets van al die minderwaardige gratis online nieuwsbronnen? Misschien was het laat op de redactie. En dachten ze daar 'We can't beat 'm , let's join 'm".
En hop, weer een slachtoffer.

LINKS
* Artikel De Volkrant, 30 december 2011...
* Mensen uit foto's poetsen, Lenin en Stalin wisten er wel raad mee...