Het is te ergerlijk voor woorden: week na week vergeten ze de afspraak bij de tandarts, en de huiswerkbegeleiding. Een jaar lang kunnen ze niet onthouden in welk lokaal ze op maandag Nederlands hebben en dat ze op dinsdag gymspullen moeten meenemen. Maar elke avond vinden ze met het grootste gemak de Random Plek waar ze met hun vrienden chillen. Hoe komt dat? Hoe kan het dat ze wel kunnen onthouden waar dat is? Ze moeten gewoon in het rooster zetten “Nederlands, random plek. Wiskunde, andere random plek”.
Grofweg onthoudt een mens op twee manieren. Met zijn prefrontale cortex onthoudt hij de dingen die maatschappelijk handig zijn om te onthouden. Dat je op 1 april je belastingen moet invullen. En dat op woensdag de container aan de straat moet. En dus die afspraak met de orthodontist. Met je hippocampus, onderdeel van het limbisch systeem, onthoud je de dingen die belangrijk voor je zijn, die je raken, waarvan het echt erg is als je ze vergeet. Zoals waar je vrienden chillen. Want als je dat niet onthoudt, dan kun je er niet bij zijn. En voor je het weet is er al weer een verkering aangegaan en uitgegaan. Dan kun je niet meepraten morgen. En wat is voor een puber erger dan niet meepraten?
Kan een puber er iets aan doen dat hij die random plek wel kan vinden en niet de orthodontist niet onthoudt? Nee niet echt dus. Want in de puberteit is de hippocampus ready to go en de cortex nog in ontwikkeling. Is het dus echt belangrijk dat een puber iets onthoudt, zorg dan dat je die hippocampus prikt: maak het belangrijk voor hem. Niet voor jou, als ouder of docent, maar voor hem. Wat levert het onthouden voor hem op? Dat is de vraag die beantwoord moet worden.
LINKS
*
Per jaar zijn we gauw 40 dagen kwijt met zoeken naar vergeten zaken...
*
Wereldkampioen O'Brien vergeet niet gauw iets...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten