De halfwaardetijd van geheim

Dankjewel, paperazzi.
In het mediatijdperk hou je niks meer verborgen. Lou Reed zong al over zijn eigen leven: 'Growing up in public with your pants down'. Wat je ook doet of zegt, voor beroemdheden geldt dat alles vroeg of laat in de spotlight komt. Geen uitspatting, onecht kind, foute uitspraak of rare kronkel die verborgen blijft.

Danjewel, Wikileaks.
In onze digitale tijd geldt dat inmiddels ook voor de heimelijke wereld van diplomatie. Overleg tussen de schuifdeuren, onthullende rapporten van experts ter plekke, beschamende uitlatingen van hen van wie we beter verwachten. Het blijft niet meer onder pet, je veegt het niet meer onder het tapijt. Is er eigenlijk nog iets dat je wel geheim kunt houden?

Dankjewel, president Obama.
Je zou zeggen dat de persoon die het machtigste ambt ter wereld uitoefent, het beste in staat moet zijn om iets buiten de media te houden. President Obama besloot foto's van de dode Al Qaida leider niet openbaar te maken. Een boeiend gegeven. Want als het straks toch uitlekt, geklikt of geklokkenluid, hoeven we alleen maar te meten hoe lang dat precies duurde. Dan kunnen we aan de hand daarvan de halfwaardetijd van geheimen uitrekenen. En rekening houden met de vervaltijd van ongemakkelijke waarheden die we liever voor ons houden.
Een handige nieuwe maatstaf voor communicatie benchmarking.

LINKS
* Shhh... hou het onder ons.
* Beroepsmatige stalkers.

De 21e eeuw kan beginnen

We waren er eigenlijk al lang niet meer mee bezig. Want zo relevant was hij natuurlijk niet meer, die spiritueel leider, onzichtbaar ergens in een vaagdonkere grot. Toch markeert de dood van Bin Laden niet zozeer het einde van een tijdperk, maar wel van een periode. Met gevoel voor media exposure en communicatie wist hij ruim een decennium lang het idee te handhaven dat er een tweedeling bestaat die beslecht moet worden. Een idee dat ons gijzelde, en grip kreeg op ons denken, op onze politiek, op ons wereldbeeld.

Nu dat ikoon weg is, valt pas op hoe sterk de werkelijkheid hem achterhaald heeft. De hele Arabische wereld is inmiddels begonnen het heft in eigen handen te nemen. Geen fanatiek-religieuze hordes, maar moderne burgers met internet, gevoel voor traditie en vooral hoop op een betere toekomst. Ze bedienen zich van digitale media die 10 jaar geleden nog in de kinderschoenen stonden, en in de Arabische wereld nog maar mondjesmaat aanwezig waren. Dat is wel even flink veranderd.

Het duurde even, maar de verwachte informatiesamenleving die al in de jaren '80 werd voorspeld, lijkt er toch te zijn gekomen. Social media, die je een blik geeft over de hele wereld, in ieders boekenkast, en die elke groep kan samenbrengen op een virtueel forum of een echt Egyptisch vredesplein. Met wat vertraging is de de 21e eeuw nu hopelijk echt begonnen.
Vooruit, aan de slag.

LINKS
* Er is nog genoeg te doen.
* Over de nieuwe economie.
* De lerende van de 21e eeuw.